Jedno z tych zdjęć z których jestem szalenie dumny. I bardzo ale to bardzo je lubię.

Zrobione przy pomocy obiektywu Pentax 15mm f3.5 i pentaxa MX lub Z1

Film…musiałbym sprawdzić.

Ja lubię symetrię i choć krąży powiedzenie że symetria jest estetyką głupców to ja twierdzę ze warto być głupcem bo czasem powstaje coś dobrego.

W tym zdjęciu okna widzę jako oczy, ciało modelki tworzy wielki przerysowany nos a czarne dechy to fryzura (skojarzenia tu mam bardzo nieciekawe bo ułożenie ich „w prawo” dałoby skojarzenia pewnym małym austryiakiem który podpalił całą europę.

Pomijając te chorobliwe skojarzenia ja widzę twarz 🙂

Osobną sprawą jest sam forma ułożenia ciała i linie które tworzy, szczególnie prawa noga której linie korespondują z plamami światła na ścianie. Odbitka wykonana pod powiększalnikiem, była zmiękczana przy pomocy filtr dyfuzyjnego.

Wersja cyfrowa musi to udawać 🙂